เมื่อพระผู้เป็นเจ้าทรงสร้างอาดัมและเอวา เขาถูกสร้างให้มีชีวิตมตะคือ ตายได้ ตราบใดที่เขาทั้งสองเชื่อฟังพระประสงค์ของพระเจ้าเขาจะไม่ตาย แต่เมื่ออาดัมและเอวาทำบาป เขาจึงสูญเสียสิทธิ์ในชีวิตและการไม่เชื่อฟังจึงทำให้เกิดความตาย บาปของเขาแพร่ไปยังมนุษย์ทุกคน เพราะเราทุกคนทำบาปเราจึงมีชีวิตมตะหรือสมควรตาย (โรม 5:12) และไม่มีการบอกเป็นนัยในพระคริสตธรรมคัมภีร์ว่าหลังความตายมนุษย์จะรู้สึกตัวเลย
พระคริสตธรรมคัมภีร์ไม่เคยกล่าวแม้แต่ครั้งเดียวว่า ชีวิตเป็นอมตะหรือไม่รู้จักตาย ภาษาฮีบรูและกรีกมีคำว่า “ชีวิต” “จิตวิญญาณ” “ลมปราณ” ในพระคัมภีร์ 1,700 ครั้ง แต่ไม่มีแม้แต่ครั้งเดียวที่จะอ้างถึงชีวิตหรือจิตวิญญาณหรือลมปราณที่เป็นอมตะ ในขณะนี้มีเพียงพระเจ้าพระองค์เดียวผู้ทรงเป็นอมตะเพียงพระองค์เดียว
“องค์พระผู้เป็นเจ้า….เพียงผู้เดียวที่เป็นองค์อมตะ” 1 ทิโมธี 6:15, 16
พระคริสตธรรมคัมภีร์ชี้ชัดว่าชีวิตนี้คนเราเป็นมตะที่จะต้องตาย ตายได้ แต่เมื่อพระเยซูเสด็จกลับมา ลักษณะตามธรรมชาติของเราจะได้รับการเปลี่ยนแปลงใหม่หมด
“นี่แน่ะ ข้าพเจ้ามีความล้ำลึกที่จะบอกกับพวกท่าน คือเราจะไม่ล่วงหลับหมดทุกคน แต่จะถูกเปลี่ยนใหม่ทุกคน ในชั่วขณะเดียว ในพริบตาเดียว เมื่อเป่าแตรครั้งสุดท้าย เพราะว่าจะมีการเป่าแตร และพวกที่ตายแล้วจะถูกทำให้เป็นขึ้นโดยปราศจากความเสื่อมสลาย แล้วเราจะถูกเปลี่ยนใหม่ เพราะว่า สิ่งที่เสื่อมสลายได้นี้ต้องสวมด้วยสิ่งที่เสื่อมสลายไม่ได้ และสภาพที่ต้องตายนี้ต้องสวมด้วยสภาพที่ไม่ตาย เมื่อสิ่งที่เสื่อมสลายได้นี้สวมด้วยสิ่งที่เสื่อมสลายไม่ได้และสภาพที่ต้องตายนี้สวมด้วยสภาพที่ไม่ตาย เมื่อนั้นพระวจนะที่เขียนไว้จะสำเร็จว่า ‘ ความตายก็ถูกกลืนเข้าในชัยชนะแล้ว’” 1 โครินธ์ 15:51-53
ในฐานะของความเป็นมนุษย์เราทุกคนมีชีวิตที่ต้องตาย แต่หลักประกันของคริสเตียนคือเราจะมีชีวิตเป็นอมตะ ชีวิตที่ไม่ตายเมื่อพระเยซูเสด็จกลับมาครั้งที่สอง ความแน่นอนของพระสัญญาแห่งความอมตะแสดงให้เห็นแล้วเมื่อพระเยซูทรงเปิดหลุมฝังศพของพระองค์ออกและ
“ทำลายความตายให้สูญสิ้น และ…….ทรงทำให้ชีวิตและสภาพอมตะปรากฏชัดโดยทางข่าวประเสริฐ” 2 ทิโมธี 1:10
ทัศนะของพระเจ้าที่มีต่อชะตากรรมของมนุษย์ชัดเจน คือ คนที่ปฏิเสธพระคริสต์และยึดมั่นในบาปของเขาจะตายตลอดไปเป็นนิตย์ ส่วนคนที่ยินดีรับพระองค์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดบาปจะมีชีวิตอมตะซึ่งเป็นของประทานจากพระเยซู