ข้อที่ 4. คนตายจะรู้มากเท่าไร?

หลังจากความตาย สมองก็สลายตัวไม่รับรู้ไม่เข้าใจหรือจำอะไรไม่ได้เลย

“ความรักของเขาไม่น้อยกว่าความชัง และความอิจฉาของเขาได้สาปสูญไปตามกันนานแล้ว....” ปัญญาจารย์ 9:6

การตายจะไม่รับรู้อะไรเลยดังนั้นเขาจะไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เขาจะไม่สามารถติดต่อกับผู้มีชีวิตได้อย่างแน่นอน

“เพราะว่าคนเป็นย่อมรู้ว่าเขาเองคงจะตาย แต่คนตายแล้วก็ไม่รู้อะไรเลย” ปัญญาจารย์ 9:5

ความตายเหมือนการหลับโดยไม่ฝัน ความจริงแล้วในพระคริสตธรรมคัมภีร์เรียกความตายว่า “การหลับ” 54 ครั้ง พระเยซูทรงสอนด้วยว่าความตายเหมือนการหลับ พระองค์ตรัสแก่เหล่าสาวกของพระองค์ว่า

“‘ลาซารัสสหายของพวกเราหลับไปแล้ว แต่เรากำลังจะไปปลุกให้เขาตื่น’พวกสาวกทูลว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า ถ้าเขาหลับอยู่ เขาก็จะมีอาการดีขึ้น’ พระเยซูตรัสถึงการตายของลาซารัส แต่พวกสาวกคิดว่าพระองค์ตรัสถึงการนอนหลับพักผ่อน ดังนั้นพระเยซูจึงตรัสกับพวกเขาตรงๆว่า ‘ลาซารัสตายแล้ว’” ยอห์น 11:11-14

ก่อนพระเยซูจะเสด็จไปถึง ลาซารัสตายสี่วันแล้ว แต่เมื่อพระเยซูเสด็จไปที่อุโมงค์ฝังศพ พระองค์ได้พิสูจน์ให้เห็นว่าสำหรับพระองค์การปลุกคนตายให้ลุกขึ้นมาเหมือนเราปลุกเพื่อนที่กำลังหลับอยู่เป็นเรื่องง่าย เป็นความรู้สึกที่ดียิ่งที่รู้ว่าคนที่เรารัก “นอนหลับ” พักผ่อนอย่างสงบในพระเยซู อุโมงค์แห่งความตายที่สักวันเราจะต้องผ่านเข้าไปนั้นเป็นเพียงการหลับที่เงียบสงบและมีสันติสุข

<< หน้าก่อน หน้าถัดไป >>