เพื่อให้เข้าใจข้อเท็จจริงเกี่ยวกับความตายในพระคัมภีร์ ขอให้เราเริ่มจากวิธีที่พระผู้สร้างทรงสร้างเราขึ้นมา
“พระเจ้าทรงปั้นมนุษย์ [ภาษาฮีบรู - อาดัม] ด้วยผงคลีดิน [ฮีบรู-อดามาห์]” ปฐมกาล 2:7
พระเจ้าพระผู้สร้างทรงสร้างอาดัมจาก “ผงคลีดิน” ให้เขามีรูปแบบสมองพร้อมที่จะคิด เลือดพร้อมที่จะไหลเวียนในเส้นเลือดแล้ว เพียงพระองค์ทรงระบายลมปราณ “ลมปราณแห่งชีวิต” เข้าทางจมูกของเขา อาดัมจึง “มีชีวิต” ให้สังเกตว่าในพระคัมภีร์ไม่ได้บอกว่าอาดัมได้รับชีวิตแต่จะพูดว่า “มนุษย์จึงเป็นผู้มีชีวิต” พระเจ้าทรงระบายลมปราณเข้าสู่อาดัม ชีวิตจึงเริ่มขึ้นจากพระเจ้า การรวมกันของร่างกายและ “ลมปราณแห่งชีวิต” ทำให้อาดัม “มีชีวิต” ดังนั้นเราอาจเขียนสมการมนุษย์ได้ดังนี้
“ผงคลีดิน” + “ลมปราณแห่งชีวิต” = “ผู้ (จิตวิญญาณ) มีชีวิตอยู่”
ร่างไร้ชีวิต + ลมปราณจากพระเจ้า = ผู้มีชีวิตอยู่
เราแต่ละคนมีร่างกายและความคิดเป็นเหตุเป็นผล ตราบเท่าที่เรายังหายใจอยู่ เราจะเป็นมนุษย์ที่มีชีวิตหรือผู้มีชีวิต