ข้อที่ 5. ทำไมต้องมีนรก?

ในปฐมกาลพระเจ้าทรงสร้างโลกที่สมบูรณ์ แต่ความบาปที่เข้ามาก่อให้เกิดหายนะ ความเสื่อมสลายและความตาย หากเย็นวันไหนท่านกลับบ้านและพบว่าบ้านถูกปล้นทำลายเสียหาย ท่านจะปล่อยให้อยู่สภาพอย่างนั้นตลอดไปหรือ? คงไม่ปล่อยไว้แน่นอน ท่านต้องทำความสะอาดเช็ดถูตั้งแต่บนจนถึงล่างทิ้งเครื่องใช้ไม้สอยที่ซ่อมไม่ได้ไปเสีย พระเจ้าทรงทำอย่างเดียวกัน พระองค์จะทรงดูแลซากปรักหักพังและมลพิษบาปเพียงครั้งเดียวและเพื่อตลอดไป และสร้างโลกใหม่ขึ้นมาแทนที่ พระเจ้าจะทรงชำระโลกให้บริสุทธิ์ด้วยไฟ เพื่อเตรียมโลกสมบูรณ์แบบให้ผู้ที่รอดบาปได้อาศัยตลอดไป

แต่พระองค์ยังทรงพบปัญหาหนักเพราะความบาปไม่เพียงทำให้โลกภายนอกเสียหายเท่านั้น แต่ยังทำให้มนุษย์ติดเชื้อบาปไปด้วย บาปได้ทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเรากับพระองค์และกับเพื่อนมนุษย์ สังคมมนุษย์ต้องเผชิญกับหายนะที่เกิดขึ้น การทำร้ายเด็ก ขบวนการก่อการร้าย หนังสือลามกและเป็นพิษมะเร็งในจิตวิญญาณอย่างต่อเนื่อง สักวันหนึ่งพระเจ้าจะทรงทำลายความบาปให้หมดสิ้น เพราะความบาปทำลายมนุษย์ให้พินาศไปด้วย ภาวะวิกฤตของพระผู้เป็นเจ้าคือ จะกำจัดไวรัสบาปที่อันตรายถึงตายให้ออกจากโลกก่อนที่จะระบาดไปทั่วได้อย่างไร โดยที่ไม่ให้มีผลกระทบต่อมนุษย์ที่ได้รับผลของบาปเหมือนกัน? คำตอบของพระองค์คือการยอมให้เชื้อไวรัสบาปเข้าสู่พระกายของพระองค์เองและยอมให้มันทำลายจนสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน ผลที่เกิดขึ้นคือ

“ถ้าเราสารภาพบาปของเรา พระองค์ทรงซื่อสัตย์และเที่ยงธรรมก็จะทรงโปรดยกบาปของเรา และจะทรงชำระเราให้พ้นจากการอธรรมทั้งสิ้น” 1 ยอห์น 1:9

พระเจ้าทรงเสนอคำตอบเพื่อแก้ปัญหาบาปให้แก่ทุกคนโดยไม่คิดมูลค่า ความจริงที่น่าเศร้าก็คือมีคนไม่ยอมรักษา บางคนกลับต่อต้านโดยหันไปยึดติดกับโรคบาป แต่พระเจ้าไม่บังคับให้มนุษย์เลือกชีวิตนิรันดร์ของพระองค์ ในที่สุดเขาเหล่านั้นจะถูกเชื้อโรคบาปกัดกิน เหตุผลที่แท้จริงของนรกคือ

“เพราะเมื่อเราเรียก เจ้าไม่ตอบ เมื่อเราพูด เจ้าไม่ฟัง แต่เจ้าได้กระทำสิ่งที่ชั่วร้ายในสายตาของเรา และเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดีด้วย” อิสยาห์ 65:12

หากคนอธรรมเลือกตัดขาดพระเยซู เขาก็จะพบความตายนิรันดร์

<< หน้าก่อน หน้าถัดไป >>