ระธรรมวิวรณ์บทที่ 20 พูดถึงจุดเริ่มต้นเวลาหนึ่งพันปีหลังจากพระเยซูเสด็จกลับมาครั้งที่สอง ในระหว่าง “หนึ่งพันปี” จะเป็นช่วงเวลาที่พระเจ้าทรงจัดการปัญหาที่เกิดจากผลแห่งการต่อสู้ระหว่างพระคริสต์และซาตาน ซึ่งเกิดขึ้นตั้งแต่ความบาปเข้ามาในจักรวาล
ฉากของเหตุการณ์นี้เริ่มต้นที่สวรรค์ เมื่อลูซีเฟอร์ (ซาตาน) อิจฉาพระคริสต์และเริ่มทำสงครามกับเทูตสวรรค์ผู้บริสุทธิ์บนสวรรค์ ถูกขับไล่และหนีเข้ามาในโลก เรื่องราวดำเนินต่อไปที่สวนเอเดนในโลก จนเวลาผ่านไปอีกหลายศตวรรษจนมาที่จุดสุดยอดครั้งแรก เมื่อซาตานหลอกล่อให้มนุษย์ตรึงพระคริสต์ที่ไม้กางเขน (ท่านสามารถทบทวนเรื่องราวอันน่าเศร้านี้อีกครั้งในบทที่ 3) เรื่องราวจะดำเนินถึงฉากสำคัญสุดท้ายเมื่อสิ้นสุดเวลาหนึ่งพันปี เมื่อพระคริสต์จะทรงชำระล้างโลกที่เต็มไปด้วยบาปและทรงเป็นผู้ครองครองแทน พระธรรมวิวรณ์บทที่ 20 แสดงให้เห็นว่า ระยะเวลาหนึ่งพันปีนั้นถูกคั่นด้วยการฟื้นจากความตายสองครั้ง
พระเจ้าจะทำให้ใครฟื้นจากความตายครั้งแรก เมื่อเริ่มต้นหนึ่งพันปี?
“ใครที่มีส่วนในการเป็นขึ้นจากตายครั้งแรกก็เป็นสุขและบริสุทธิ์ ความตายครั้งที่สองจะไม่มีอำนาจเหนือเขาทั้งหลาย แต่เขาจะเป็นปุโรหิตของพระเจ้าและของพระคริสต์ และจะครอบครองร่วมกับพระองค์หนึ่งพันปี” วิวรณ์ 20:6
คนที่ยอมรับพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอดจะ “เป็นสุขและบริสุทธิ์” และเขาจะฟื้นขึ้นใน “เป็นขึ้นจากตายครั้งแรก” หากผู้ชอบธรรม “จะครอบครองร่วมกับ” พระคริสต์เป็นเวลาหนึ่งพันปี คนเหล่านี้จะต้องฟื้นขึ้นในเมื่อเริ่มต้นหนึ่งพันปี
ใครจะเป็นขึ้นจากความตายครั้งที่สอง เมื่อสิ้นสุดหนึ่งพันปี?
“ ส่วนคนอื่นๆ ที่ตายไปแล้วไม่ได้กลับมีชีวิตขึ้นอีกจนกว่าจะครบหนึ่งพันปี” วิวรณ์ 20:5
“คนอื่นๆที่ตายไปแล้ว” หมายถึงคนอธรรมที่ตายแล้วเท่านั้น เพราะคนชอบธรรมที่ “เป็นสุขและบริสุทธิ์” ฟื้นขึ้นเมื่อเริ่มต้นเวลาหนึ่งพันปีแล้ว
ดังนั้นช่วงหนึ่งพันปีจึงจุดเริ่มต้นและจบลงด้วยการฟื้นจากความตายถึงสองครั้งคือ การฟื้นจากความตายของคนชอบธรรมณที่เมื่อเริ่มต้นหนึ่งพันปี และการฟื้นจากความตายของคนอธรรมหลังจากครบหนึ่งพันปีแล้ว