วันหนึ่งขณะที่พระเยซูทรงกำลังสอนประชาชน ชายหนุ่มผู้มีความกระตือรือร้นมาหาพระองค์และทูลถามว่า “ท่านอาจารย์ ข้าพเจ้าจะต้องทำความดีอะไรบ้าง จึงจะได้ชีวิตนิรันดร์?” (มัทธิว 19:16) พระคริสต์ทรงทอดพระเนตรเห็นว่าเขากำลังมีปัญหาเกี่ยวกับการเงิน พระองค์ทรงแนะนำให้เขาขายและแจกจ่ายทรัพย์สมบัติของตนเองและ “เชื่อฟังพระบัญญัติ” (ข้อ 17)
ชายหนุ่มพยายามหลีกเลี่ยงสิ่งที่พระคริสต์ทรงวิเคราะห์ปัญหาให้โดยทูลถามว่าพระบัญญัติข้อไหนที่พระองค์ทรงกำลังพูดถึง พระเยซูทรงยกพระบัญญัติสิบประการหลายข้อ (ข้อ 18, 19)
ในที่สุด “ขุนนางเศรษฐีหนุ่ม” ก็หันหน้าและเดินหนีด้วยความเศร้า (ข้อ 20-22) เขาไม่เต็มใจทำตามที่พระเยซูตรัส เขาเห็นด้วยกับพระบัญญัติสิบประการ แต่ไม่เต็มใจเชื่อฟังเจตนาแห่งธรรมบัญญัติที่ให้ทิ้งชีวิตที่เห็นแก่ตัวของเขา
พระบัญญัติสิบประการแสดงให้เราเห็นขอบเขตความสัมพันธ์ที่สมบูรณ์กับพระเจ้าและกับเพื่อนมนุษย์ที่ช่วยให้ชีวิตก้าวหน้า พระเยซูทรงชี้ว่าการเชื่อฟังเป็นหนทางแห่งความยินดีปรีดาที่แท้จริง
“ถ้าพวกท่านประพฤติตามบัญญัติของเรา ท่านก็จะติดสนิทอยู่กับความรักของเรา เหมือนอย่างที่เราประพฤติตามบัญญัติของพระบิดาและติดสนิทอยู่กับความรักของพระองค์ เราบอกสิ่งเหล่านี้กับพวกท่านแล้ว เพื่อให้ความยินดีของเราอยู่ในท่าน และให้ความยินดีของท่านเต็มเปี่ยม” ยอห์น 15:10, 11