ไม่เพียงแต่มนุษย์เท่านั้นที่รู้สึกถูกทอดทิ้งเพราะบาป พระทัยของพระเจ้าทรงปวดร้าวด้วยเช่นกันในวันที่อาดัมและเอวาหันหลังให้พระองค์ และพระองค์ยังทรงเศร้าพระทัยต่อความทุกข์ยากและโศกนาฏกรรมที่มนุษย์ต้องได้รับ พระองค์ทรงปรารถนาที่จะเห็นเราสุขใจ และพยายามรักษาบาดแผลทางอารมณ์ให้แก่เรา พระองค์ไม่พอพระทัยที่ได้แต่เฝ้ามองมนุษย์อย่างน่าเวทนาจากอีกฝั่งเหวดังนั้นพระองค์จึงตัดสินพระทัยยอมเป็นสะพานข้ามเหวลึกแห่งบาปและความตายนั้นเสียเอง
“พระเจ้า ทรงรักโลกดังนี้ คือไดป้ ระทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคน ที่วางใจในพระบุตรนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์ เพราะว่าพระเจ้าทรงให้พระบุตรเข้ามาในโลก ไม่ใช่เพื่อพิพากษาโลก แต่เพื่อช่วยกู้โลกให้รอดโดยพระบุตรนั้น” ยอห์น 3:16, 17
พระผู้เป็นเจ้าทรงประทานพระบุตรหรือพระเยซูเป็นเครื่องสักการะแห่งบาป เป็นบทลงโทษแห่งความตาย การมีพระชนม์ การสิ้นพระชนม์และการฟื้นคืนพระชนม์ของพระองค์ สามารถทำให้คนบาปได้รับการอภัย และรอดจากบาปทั้งปวงนอกจากนี้ยังเป็นการแสดงให้จักรวาลเห็นพระกิตติคุณที่แท้จริงขององค์พระคริสต์และตัวตนที่แท้จริงของซาตาน การที่สะพานแห่งองค์พระคริสต์พังลงหรือการที่พระโลหิตไหลสามารถ ดึงรั้งประชาชาติให้กลับใจและพ้นจากกับดักบาป ความรักของพระองค์ถักทอเป็นเส้นใยทอดยาวข้ามเหวลึกเพื่อให้คนที่เชื่อพระเยซูหรือเชื่อพระเจ้า หรือเชื่อพระผู้ช่วยให้รอดบาปใช้เดินข้ามไปสู่การมีชีวิตนิรันดร์