บทที่ 13. จากคนบาปที่ทำผิดสู่ธรรมิกชนผู้ได้รับการอภัย

ไม่มีรอยนิ้วมือไม่มีอาวุธให้เห็น ไม่พบฆาตกรเดินเข้ามาในที่ทำงานของคุณหมอ ไม่มีใครได้ยินเสียงเหนี่ยวไกปืน แต่คุณหมอนอนแผ่อยู่หลังโต๊ะทำงานของเขา มีกระสุนห้านัดฝังในร่างเขา

ดูเหมือนเป็นคดีอาชญากรรมไร้ร่องรอยอย่างสมบูรณ์แบบ ในตอนแรกนักสืบไม่พบร่องรอยอะไร แต่แล้วเขาก็สังเกตเห็นสายไฟเล็กๆ ติดอยู่กับที่วางดินสอบนโต๊ะคุณหมอและโยงไปถึงเครื่องอัดเทปในลิ้นชักโต๊ะ นักสืบพบว่าที่วางดินสอเป็นที่ซ่อนของไมโครโฟนสำหรับบันทึกการสนทนาของคุณหมอกับคนไข้ที่มารับการรักษา

นักสืบกรอเทปกลับอย่างรวดเร็ว และต้องตกตะลึงเพราะมีเสียงเทปของการเกิดอาชญากรรม นายแอนโทนี่เดินเข้ามาในห้องทำงานและเริ่มทะเลาะกับคุณหมออย่างรุนแรง เสียงปืนดังขึ้น เสียงเทปจบลงด้วยเสียงครวญครางอันน่ากลัวของคุณหมอซึ่งกำลังนอนสิ้นลมหายใจบนพรม

มีการบันทึกเทปถึงรายละเอียดที่น่ากลัว ฆาตกรคิดว่าคดีอาชญากรรมของเขายังคงเป็นความลับตลอดไป เขาพยายามไม่ทิ้งร่องรอยไว้ แต่ก็ยังมีพยานที่มองไม่เห็นเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมดจนได้

ในบทนี้เราจะเรียนรู้เกี่ยวกับการพิพากษาครั้งสุดท้ายของพระเจ้า เมื่อมนุษย์ทั้งหลายจะ “ถูกพิพากษาตามการกระทำของเขาทั้งหลายที่เขียนไว้ในหนังสือแห่งชีวิตนั้น” (วิวรณ์ 20:12) แต่จะเป็นข่าวร้ายสำหรับคนที่ยังไม่รับเชื่อพระคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดบาปของเขา เพราะการพิพากษานับเป็นข่าวดีเลิศสำหรับคนที่มีหลักประกันอันมั่นคงในพระคริสต์

ในบทเรียนนี้ประกอบด้วย

  1. ท่านสามารถเผชิญการพิพากษาโดยไม่ต้องหวาดกลัว

  2. พระคริสต์เสด็จมาตรงเวลา

  3. หลักประกันของการยกโทษบาป

  4. เวลาพิพากษาเริ่มขึ้นแล้ว

  5. สถานศักดิ์สิทธิ์บนสวรรค์ถูกชำระคือ การพิพากษา

  6. เผชิญกับบันทึกชีวิตของท่านในวันพิพากษา

<< หน้าก่อน หน้าถัดไป >>