พระคริสตธรรมคัมภีร์ทำให้เห็นลักษณะ“ของประทาน” ที่พระเจ้าทรงมอบให้ ซึ่งแตกต่างจากของประทานจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่มอบให้กับผู้เชื่อทุกคน เพื่อให้ได้ชัยชนะในชีวิตคริสเตียน และของประทานจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่ให้มอบให้แก่ผู้เชื่อแต่ละคนแตกต่างกันเพื่อสามารถรับใช้ตามที่ตนถนัด
‘“เมื่อพระองค์ (พระคริสต์) เสด็จขึ้นไปสู่ที่สูงพระองค์ทรงนำเชลยกลุ่มใหญ่ไปและประทานของประทานแก่มนุษย์’ และพระองค์เองประทานให้บางคนเป็นอัครทูต บางคนเป็นผู้เผยพระวจนะ บางคนเป็น ผู้ประกาศข่าวประเสริฐบางคนเป็น ศิษยาภิบาลและอาจารย์ เพื่อเตรียมธรรมิกชนสำหรับการปรนนิบัติและการเสริมสร้างพระกายของพระคริสต์” เอเฟซัส 4:8, 11-12
คริสตชนทุกคนไม่ได้รับของประทานทั้งหมดบางคนอาจได้ของประทานมากกว่าคนอื่นๆ ขณะที่พระวิญญาณ “ทรงทำสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดแก่แต่ละคนตามชอบพระทัยพระองค์” (1 โครินธ์12:11) แต่พระวิญญาณทรงจัดสรรบทบาทพิเศษให้แก่ผู้เชื่อแต่ละคนตามแผนการของพระเจ้าพระองค์ทรงทราบว่าจะมอบของประทานให้ประชากรและคริสตจักรของพระองค์เมื่อไรและที่ไหนถึงจะดีที่สุด
ของประทานฝ่ายพระวิญญาณอื่นๆ ในพระธรรม 1 โครินธ์ 12:8-10 รวมทั้งสติปัญญาความรู้ ความเชื่อ ของประทานในการรักษาโรคการเผยพระวจนะ การพูดภาษาแปลกๆ (หมายถึงภาษาต่างๆ) และการแปลภาษาเหล่านั้นได้
เปาโลบอกเราว่า “แต่ท่านทั้งหลายจงขวนขวายของประทานต่างๆ ที่ยิ่งใหญ่กว่าความรัก” และเพิ่มเติมว่า “ข้าพเจ้าจะชี้ให้เห็นถึงทางดีที่สุดแก่ท่านทั้งหลาย” (1โครินธ์ 12:31) บทแห่งความรัก (1 โครินธ์ 13) ซึ่งพระวจนะนี้เน้นถึง “ทางที่ดีที่สุด” คือ ทางแห่งรัก ความรัก คือ ผลอันดับแรกสุดของ พระวิญญาณ (กาลาเทีย 5:22)
ความสนใจของเราควรจะมองหาผลของพระวิญญาณและให้พระองค์จัดสรรของประทานต่างๆ ของพระองค์แก่เรา “ตามชอบพระทัยพระองค์” (1 โครินธ์ 12:11)