บทที่ 3.เวลาหนึ่งพันปีแรกของท่านกับพระเยซู
สมมุติว่าท่านมีชีวิตอยู่หนึ่งพันปีมาแล้ว นั่นหมายความว่าท่านได้เกิดมาหลายร้อยปีก่อนที่สมเด็จพระรามคำแหงทรงคิดค้นอักษรไทยขึ้นมา สมเด็จพระเจ้าจอห์นแห่งประเทศอังกฤษลงพระปรมาภิไธยบนรัฐธรรมนูญเพื่อพระราชทานสิทธิเสรีภาพแก่พลเมืองชาวอังกฤษ ซึ่งเขียนขึ้นสี่ร้อยปีก่อนการสร้างเครื่องพิมพ์ขึ้น ซึ่งเกือบจะเป็นเวลาเดียวกับที่ ลิฟ อีลิคสันเดินทางไปถึงประเทศอเมริกา ลองนึกถึงประวัติศาสตร์มากมายที่เราจะได้สัมผัสในระยะเวลาหนึ่งพันปี ทุกเรื่องราวนับจากการแล่นเรือของโคลัมบัสไปจนถึงการที่มนุษย์ได้ทะยานออกสู่การค้นคว้าในอวกาศ
ลองนึกภาพดูถึงผู้คนที่จะกลายมาเป็นคนรุ่นเดียวกับเราเจงกิสข่าน มาร์โคโปโล ลีโอนาร์โดเดอวินชี บีโทเฟ้น จอร์จวอชิงตัน อะด็อปฮิตเลอร์ มาร์ตินลูเธอร์คิง มิกาเอล กอร์บาช็อฟ พระมหากษัตริย์ไทยทุกพระองค์นับตั้งแต่สมัยกรุงสุโขทัย ศรีปราชญ์ สุนทรภู่ และบุคคลสำคัญอื่น ๆ อีกหลายท่าน ลองนึกภาพว่าท่านจะเลือกเอาเหตุการณ์ใดที่สำคัญที่สุดในระหว่างช่วงชีวิตที่ยาวนานเช่นนั้น การก่อตั้งอาณาจักรสุโขทัย อาณาจักรกรุงสรีอยุธยา หรือการสร้างกรุงเทพฯ การก่อตั้งราชวงค์มองโกล การรื้อกำแพงเบอร์ลิน หรือการค้นพบวัคซีนป้องกันโรคโปลิโอ เป็นเรื่องยากที่เราจะจินตนาการถึงการมีชีวิตอยู่เป็นพันปี แต่ถึงกระนั้น พระคัมภีร์ได้กล่าวถึงเวลาพันปีว่าเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตนิรันดร์ แท้จริงแล้ว พระธรรมวิวรณ์บทที่ 20 ทั้งบทได้อธิบายเรื่องราวหนึ่งพันปีแรกของชีวิตนิรันดร์
......................................................................
▼ เริ่มต้นเวลาพันปี ก. คนชอบธรรมที่ตายแล้วจะฟื้นขึ้นจาก ความตาย 1 เธสะโลนิกา 4:16
(วรรคสุดท้าย)
เหตุการณ์อะไรที่เป็นหมายสำคัญของการเริ่ม ข. ผู้ชอบธรรมที่ยังมีชีวิตอยู่ถูกรับขึ้นไป
ต้นเวลาพันปี 1 เธสะโลนิเก 4:16 (วรรคแรก) ในท้องฟ้าและไปสวรรค์พร้อมกับพระ
................................................................. เยซู 1 เธสะโลนิกา4:15-17โยฮัน 14:3
ท่านชอบคำเหล่านี้หรือไม่ “องค์พระผู้ การมาปรากฏพระกายของพระ เป็นเจ้าจะเสด็จมา” เปลี่ยนแปลงใหม่
ฟิลิปปี 3:20-21คริสต์เป็นหมายสำคัญแสดง ค. คนอธรรมที่มีชีวิตจะถูกทำลายโดย
อยู่ถึงการเริ่มต้นของชีวิตชั่วนิรันดร์ พระรัศมีของการเสด็จมาของพระองค์
2 เธสะโลนิกา 1:8-9 วิวรณ์ 6:15-17
จากการศึกษาบทเรียนพระคัมภีร์ที่ผ่านมา ท่านได้
เรียนรู้เหตุการณ์ต่าง ๆ มากมายที่จะเกิดขึ้นเมื่อ
พระคริสต์เสด็จกลับมาครั้งที่สอง
ในบทเรียนบทนี้ยังมีอีกเหตุการณ์หนึ่งที่ท่านยังไม่ได้ศึกษามาก่อน เหตุการณ์นั้นคืออะไร วิวรณ์ 20:1-3
...............................................................................................................................................
ซาตานถูกจองจำ หมายความว่าอย่างไร ถ้าคนชอบธรรมทั้งหมดอยู่กับพระคริสต์ในสวรรค์ และคนอธรรมทั้งหลายตายหมดแล้ว จะมีอะไรเหลือให้ซาตานทำ ไม่มีใครให้มันล่อลวงได้อีก โลกนี้ว่างเปล่าและซาตานถูกจองจำอยู่ในอย่างโดดเดี่ยว มันจะถูกผูกมัดโดยสภาพการณ์เหล่านั้น
▼ ระหว่าง 1,000 ปี
ในระหว่าง 1,000 ปี โลกนี้จะมีสภาพเป็นอย่างไร เยเรมีย์ 4: 23
...............................................................................................................................................
ในพระธรรมวิวรณ์ 20:3 อธิบายว่าความว่างเปล่าของโลกนี้เปรียบได้ดังหลุมที่ไม่มีก้นหลุม หรือห้วงอเวจี
บรรดาคนอธรรมจะอยู่ที่ไหน วิวรณ์ 20:5 (วรรคแรก) และเยเรมีย์ 25:33
...............................................................................................................................................
ซาตานจะทำอะไร วิวรณ์ 20:2-3
...............................................................................................................................................
ในเวลานั้น ท่านและบรรดาคนชอบธรรมจะทำอะไร วิวรณ์ 20:4, 6
...............................................................................................................................................
ท่านจะได้เข้าเป็นหุ้นส่วนร่วมกับพระคริสต์ ครอบครองและพิจารณาพิพากษาร่วมกับพระองค์ ส่วนการได้รับการพิพากษานั้นหมายความว่าอย่างไร
การตัดสินความของทุกคนยังไม่มีการตัดสินลงโทษ ยังไม่มีการมอบบำเหน็จแห่งแผ่นดินสวรรค์ให้แก่ผู้ชอบธรรมและรางวัลแห่งความตายยังไม่ได้มอบให้แก่คนอธรรมใช่หรือไม่
แม้ในการพิจารณาคดีความของศาลทุกวันนี้มีสองประเภท คือ การพิจารณาเพื่อตัดสินว่ามีความผิดหรือบริสุทธิ์ และการพิพากษาเพื่อตัดสินลงโทษ เหตุเพราะพระเจ้าเท่านั้นผู้ทรงสามารถอ่านจิตใจของมนุษย์ได้ พระองค์ทรงพิจารณาตัดสิน (พิพากษา) ก่อนการเสด็จกลับมาครั้งที่สองของพระองค์ ว่าผู้ใดบ้างที่จะได้รับชีวิตนิรันดร์ และใครบ้างที่จะได้รับความตายนิรันดร์ แต่พระองค์จะทรงให้เรามีส่วนร่วมกับพระองค์ในการตรวจดูหนังสือบันทึกนั้น นี่คือโอกาสของเราที่จะได้เห็นว่าพระองค์มิได้ทรงมีความผิดพลาดเลย พระองค์ทรงยุติธรรม
ท่านจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับพระเจ้า ในเรื่องอะไรบ้าง 2 เปโตร 3:9
…………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………
มีอะไรอีกที่ท่านจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับพระองค์ สดุดี 89:14
…………………………………………………………………………………………………
ในขณะที่ท่านอยู่ที่นั่นและครอบครองร่วมกับพระคริสต์ระหว่างพันปีแรกของชีวิตนิรันดร์ ท่านสามารถที่จะศึกษาการทรงนำของพระเจ้าตั้งแต่อดีตตลอดจนถึงวันที่พระองค์ทรงช่วยมนุษย์ให้รอด อะไรคือที่สิ้นสุดของการที่พระเจ้าทรงดำเนินการเกี่ยวเนื่องกับมนุษย์ท่านท่านและผู้ชอบธรรมคนอื่น ๆ จะก้าวไปถึง วิวรณ์ 15:3
...............................................................................................................................................
▼สิ้นสุดเวลาหนึ่งพันปี
เหตุการณ์อะไรเป็นเครื่องหมายของการสิ้นสุดระยะเวลาหนึ่งพันปีแรกกับพระคริสต์
ก. วิวรณ์ 20:5
.................................................................................................................
ข. วิวรณ์ 20:3, 7
………………………………………………………………………………….
ค. วิวรณ์ 20:8
…………………………………………………………………………………
ง. วิวรณ์ 21:2
…………………………………………………………………………………
จ. วิวรณ์ 20:8, 9
…………………………………………………………………………………
ฉ. วิวรณ์ 20:9, 10, 14, 15
…………………………………………………………………………………
ช. วิวรณ์ 21:1
...............................................................................................................
หลังจากอยู่ร่วมกับพระเยซูหนึ่งพันปีแรก ชีวิตนิรันดร์ที่ทอดยาวออกไปกับพระองค์ ท่านจะทำอะไรในระยะเวลาอันยาวนานเหล่านั้น บทเรียนต่อไปจะเปิดเผยเครื่องมือที่จะไขข้อพระคัมภีร์ในเรื่องราวเกี่ยวกับสวรรค์ว่าเป็นอย่างไร
▼ถามตัวท่านเอง
ฉันกำลังเฝ้ารอที่จะมีชีวิตนิรันดร์กับพระคริสต์อยู่ใช่หรือไม่
สิ่งแรกที่ฉันอยากบอกพระองค์คืออะไร
ที่นั่นที่ฉันหวังว่าจะได้พบใครบ้าง
....................................................................................................................................................
....................................................................................................................................................
..............................................................................................................