บทที่ 11.องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งกาลเวลาของท่าน

ท่านปรารถนาที่จะทำหน้าที่ในงานที่ท่านทำอยู่เพื่อให้เกิดผลดีมากขึ้น มีชีวิตครอบครัวที่ดี และโอกาสที่ลูกๆ ของท่านจะปฏิเสธยาเสพติดให้โทษได้ดียิ่งขึ้นกว่า 50% ท่านสามารถทำได้เหมือนชาวอเมริกันในประเทศสหรัฐอเมริกากว่า 100 ล้านคนทำได้แล้ว ก็โดยการเข้าร่วมนมัสการพระเจ้าในโบสถ์อย่างสม่ำเสมอ จากผลการสำรวจ*ล่าสุดพบว่า ผู้ที่เข้านมัสการอย่างสม่ำเสมอไม่เพียงเอื้อประโยชน์ต่อชุมชนของเขาเท่านั้น (โบสถ์และที่ประชุมของชาวยิวเป็นองค์กรในระดับต้นๆ ในจำนวน 24 องค์กรที่มีผลงานในด้านการพัฒนาชีวิตในเมือง) แต่ได้ช่วยทำให้ชีวิตของคนเหล่านี้ดีขึ้น

ชีวิตที่ดีขึ้นนี้รวมทั้งการลดความเครียดซึ่งเป็นที่รู้กันของคนทั่วไปว่า การหยุดงานสัปดาห์ 1 วัน จากแรงบีบคั้นของการดำรงชีวิตและการทำงานในสังคมที่เร่งรีบ ที่แน่นอนคือพระเจ้าทรงทราบดีว่ามนุษย์เราควรใช้อะไรจัดการกับปัญหา เมื่อมาถึงขีดสุดของชีวิตและพระองค์ได้ทรงจัดเตรียมไว้ให้ตั้งแต่เมื่อพระองค์ทรงสร้างโลก

* Associated Press Article, The Press Enterprise, (Riverside, Calif.) April 21, 1990.

▼พระเจ้าทรงสร้างการพักผ่อน

เมื่อสิ้นสุดวันที่หกของการสร้าง พระเจ้าทรงทำอะไร ปฐมกาล 2:3

...............................................................................................................................................

พระเจ้าทรงสร้างการพักผ่อน พระองค์ทรงตั้งพระทัยเพื่อให้วันที่เจ็ดไว้เป็นวันแห่งการพักผ่อน หลักการของการทำงานในหกวัน จากนั้นหยุดหนึ่งวันเพื่อการพักผ่อนมีความสำคัญ ต่อมาทรงทำให้เป็นส่วนหนึ่งของพระบัญญัติสิบประการ พระองค์ทรงตรัสว่าในหกวันของสัปดาห์ มนุษย์ควรทำอะไร และในวันที่เจ็ด เขาควรทำอะไร อพยพ 20:8-10

.............................................................................................................................................

พระเจ้าทรงสัญญาว่าหากท่านหยุดพักผ่อนในวันสะบาโต พระองค์จะทรงประทานพรอะไรให้

อิสยาห์ 58:13, 14

...............................................................................................................................................

นี่คือพระพรของพระเจ้าเพื่อมนุษย์ทุกคนที่ปฏิบัติตามหลักการการทำงานและการพักผ่อน เป็นเวลานับหลายพันปีหลังจากที่พระองค์ได้ทรงให้สัญญาไว้ สถิติได้พิสูจน์ให้เห็นว่าผู้ใดก็ตามที่ดำเนินชีวิตตามแบบแผนของพระองค์จะได้เก็บเกี่ยวผลอันยิ่งใหญ่

▼พระเจ้าทรงเป็นพระผู้สร้าง

เพราะเหตุใดการปฏิบัติตามหลักการทำงานและพักผ่อนของพระเจ้าจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ อพยพ 20:11

...............................................................................................................................................

เมื่อท่านทำตามแผนการของพระเจ้าในการทำงานและหยุดพัก ท่านก็ได้ทำตามแบบอย่างของพระองค์ในการทรงสร้างและยืนยันว่าท่านเชื่อว่าพระองค์ทรงเป็นพระผู้ทรงสร้างโลกนี้

พระเจ้า พระผู้ทรงสร้างนี้คือผู้ใด ฮีบรู 1:2

...............................................................................................................................................

พระผู้ช่วยให้รอดของท่าน และพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงเป็นพระเจ้าพระผู้ทรงสร้างโลกนี้ เพราะพระองค์ทรงสร้างโลกนี้ จึงทรงห่วงใยที่จะช่วยโลกให้รอดพ้นจากบาป

▼พระเจ้าทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอด

พระเจ้าทรงเรียกวันสะบาโตว่าวันอะไร ทำไมจึงทรงเรียกเช่นนั้น อพยพ 31:13 เอเสเคียล 20:12, 20

...............................................................................................................................................

เมื่อท่านหยุดพักในวันสะบาโต เป็นสัญลักษณ์ของอะไร ฮีบรู 4:9, 10

...............................................................................................................................................

การหยุดพักในวันที่เจ็ดของสัปดาห์แสดงให้เห็นว่าท่านเชื่อว่าไม่สามารถจะรอดพ้นจากบาปได้ด้วยการประพฤติ แต่โดยการพักผ่อนและไว้วางใจพระเจ้าเท่านั้น

ท่านจะรับการไถ่ให้รอดจากความบาปได้อย่างไร เอเฟซัส 2:8, 9

...............................................................................................................................................

วันสะบาโตเป็นสัญลักษณ์อีกประการหนึ่งที่พระเจ้าได้ทรงประทานให้ท่าน เพื่อย้ำเตือนว่าท่านไม่สามารถที่จะช่วยตัวเองให้รอดพ้นบาปได้

พระเยซูได้ตรัสว่าพระองค์ทรงมีความสัมพันธ์กับวันสะบาโตอย่างไร มาระโก 2:28

...............................................................................................................................................

เมื่อพระเยซูทรงเป็นเจ้าแห่งวันสะบาโตและทรงเป็นเจ้าแห่งชีวิตของท่านพระองค์ทรงประทานวิธีการให้เราเพื่อจะ “ระลึก​ถึง​วัน​สะ‍บา‍โต ถือ​เป็น​วัน​บริ‍สุทธิ์”

▼ในวันสะบาโตท่านควรทำอะไร

เลวีนิติ 23:3 อพยพ 20:8-11

...............................................................................................................................................

เนหะมีย์ 13:15-19

...............................................................................................................................................

อิสยาห์ 58:13

...............................................................................................................................................

ลูกา 4:16 ฮีบรู 10: 25

……………………………………………………………………………………………….

มัทธิว 12:11-13

……………………………………………………………………………………………….

“วันสะบาโตมิได้มีเจตนาให้เป็นเวลาอยู่เฉยโดยเปล่าประโยชน์ พระบัญญัติห้ามการทำงานที่เกี่ยวกับวิถีทางโลกในวันหยุดพักขององค์พระผู้เป็นเจ้า ละเว้นจากการทำงานหนักเพื่อการดำรงชีพ ในวันนั้น จะไม่มีการทำงานตามความพึงพอใจของทางโลกหรือเพื่อผลประโยชน์ จึงถือว่าถูกต้องตามพระบัญญัติ พระเจ้าทรงเว้นจากภารกิจการสร้างของพระองค์ ทรงพักผ่อนในวันสะบาโตและทรงอวยพรให้แก่วันนี้ ดังนั้นมนุษย์จึงละการงานอาชีพในชีวิตประจำวันของเขา อุทิศเวลาที่ศักดิ์สิทธิ์นั้นเพื่อการพักผ่อนที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย เพื่อการนมัสการและการทำที่บริสุทธิ์ทั้งปวง”

(เอเล็น ไว้ท์ ผู้พึงปราถนาแห่งปวงชน Mountain View, CA: Pacific Press Publishing Assoc., p. 207)

วันสะบาโตเริ่มต้นและสิ้นสุดเมื่อใด เลวีนิติ 23:32 วรรคสุดท้าย มาระโก 1:32

...............................................................................................................................................

วันสะบาโตวันที่เจ็ดเริ่มต้นเมื่อดวงอาทิตย์ตกดินในเย็นวันศุกร์และสิ้นสุดเมื่อตกดินในเย็นวันเสาร์ นี่เป็นวิธีที่พระเจ้าทรงนับวัน สังเกตจากพระธรรมปฐมกาล 1:5, 8, 13, 19, 23, 31

เพื่อให้วันสะบาโตเป็นเวลาที่ท่านอุทิศเวลาเฝ้านมัสการพระเจ้า พระคัมภีร์สอนว่าควรละเว้นการงานและแผนการใดๆ ในทางโลกไว้ก่อน เพื่อให้แน่ใจว่าในแต่ละสัปดาห์ ท่านเตรียมพร้อมเพื่อพบกับพระองค์ พระเจ้าได้ทรงมีวันเตรียมวันสะบาโตขึ้น วันนี้คือวันไหน อพยพ 16:23-30 มาระโก 15:42

...............................................................................................................................................

ตลอดระยะเวลาตั้งแต่อดีตนานมาแล้ว ประชากรของพระเจ้าได้รักษาวันสะบาโตเป็นเครื่องหมายแห่งการเนรมิตสร้างสรรพสิ่งและอำนาจแห่งการช่วยให้รอดพ้นบาป พระเยซูทรงรักษาวันสะบาโตหรือไม่ ลูกา 4:16

...............................................................................................................................................

บรรดาอัครสาวกถือรักษาวันสะบาโตหรือไม่ ลูกา 23:54-56

...............................................................................................................................................

เปาโลถือรักษาวันสะบาโตหรือไม่ กิจการ 17:2

...............................................................................................................................................

หากท่านเชิญพระเยซูผู้เป็นเจ้าเหนือวันสะบาโตเข้ามาเป็นเจ้าแห่งชีวิตของท่าน ท่านก็จะรักษาวันสะบาโตเช่นกัน

แม้แต่ในแผ่นดินโลกใหม่ ท่านก็จะระลึกถึงวันของพระองค์ ในวันนั้น ท่านจะทำสิ่งใด อิสยาห์ 66:22, 23

...............................................................................................................................................

ตั้งแต่โลกได้รับการสร้างขึ้นจนถึงเวลาที่โลกนี้จะถูกสร้างขึ้นมาใหม่ วันสะบาโตเป็นผลทำให้เกิดการย้ำเตือนสามประการ คือ

ก. ร่างกาย จิตใจ และ อารมณ์ของท่าน ต้องการการพักผ่อนอย่างสม่ำเสมอ

ข. เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าของท่านทรงเป็นพระผู้สร้าง การหยุดพักในวันที่พระองค์ได้ทรงตั้งไว้แสดงว่าท่านเชื่อว่าพระองค์ทรงเป็นพระผู้สร้าง

ค. องค์พระผู้เป็นเจ้าของท่านทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดจากความบาป ท่านไม่สามารถเข้าสู่แผ่นดินสวรรค์ได้ด้วยตัวเอง ท่านต้องพึ่งพิงพระองค์เพื่อจะรอดได้ ดังนั้นท่านจึงพักผ่อนในวันสะบาโตของพระองค์ เพื่อแสดงว่าท่านเชื่อว่าพระองค์ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของท่าน

▼ถามตัวท่านเอง

เมื่อการหยุดพักในวันสะบาโตเป็นประโยชน์ต่อข้าพเจ้าในด้านร่างกาย อารมณ์ และจิตวิญญาณ ข้าพเจ้าควรเริ่มรักษาวันสะบาโตให้เป็นวันบริสุทธิ์ตั้งแต่บัดนี้ใช่หรือไม่

ข้าพเจ้าจำเป็นต้องทำอะไรเพื่อจะมีความสุขกับการหยุดพักผ่อนในวันสะบาโตวันที่เจ็ดของทุกสัปดาห์ ..................................................................................................