ข้อที่ 5. สถานศักดิ์สิทธิ์บนสวรรค์ถูกชำระคือ การพิพากษา
ทูตสวรรค์บอกดาเนียลว่าในปี 1844 (จุดสิ้นสุดของ 2,300 ปี) “สถานศักดิ์สิทธิ์จะกลับสู่สภาพอันควร” (ดาเนียล 8:14) หมายความว่าอะไร? ตั้งแต่ปี ค.ศ. 70 เมื่อทหารโรมันทำลายพระวิหารที่กรุงเยรูซาเล็ม ประชากรของพระเจ้าไม่มีพระวิหารบนโลก ดังนั้นในปี 1844 มีการชำระล้างสถานศักดิ์สิทธิ์ มีเพียงสถานศักดิ์สิทธิ์บนสรวงสวรรค์เท่านั้นที่พระวิหารบนโลกใช้เป็นต้นแบบและสร้างจำลองขึ้นมา
คราวนี้ การชำระล้างสถานศักดิ์สิทธิ์บนสรวงสวรรค์หมายความว่าอะไร? อิสราเอลโบราณเรียกวันชำระสถานศักดิ์สิทธิ์บนโลกว่า Yom Kippur (ยม คิปปูร์) หรือวันแห่งการไถ่บาป ซึ่งเป็นวันพิพากษาชนชาติฮีบรู
เราค้นพบในบทเรียนบที่ 12 ถึงราชกิจของพระคริสต์ที่ทรงกระทำเพื่อเรามีสองภาคคือ (1) กิจประจำวันและพิธีต่างๆ ที่เน้นงานหน้าที่ของปุโรหิตที่ห้องแรกหรือวิสุทธิสถาน ในสถานศักดิ์สิทธิ์ (2) กิจประจำปีและพิธีต่างๆ เน้นที่หน้าที่ของมหาปุโรหิตในห้องชั้นในของสถานศักดิ์สิทธิ์หรืออภิสุทธิสถาน (เลวีนิตี 16)
ในสถานศักดิ์สิทธิ์บนโลก ประชาชนสารภาพบาปของเขาทุกวัน เลือดของสัตว์ที่ถูกฆ่า ถูกนำไปประพรมที่มุมแท่นบูชาและจะถูกนำไปในวิสุทธิสถาน (เลวีนิติ 4 และ 6) ดังนั้นวันแล้ววันเล่า สัญลักษณ์ของการสารภาพบาปจะถูกนำไปไว้ที่นั่นของสถานศักดิ์สิทธิ์
ดังนั้นในวันแห่งการลบบาปแต่ละปี สถานศักดิ์สิทธิ์จะถูกชำระจากบาปทั้งปวงที่ได้สารภาพไว้ตลอดปีที่ผ่านมา (เลวีนิติ 16) เพื่อให้มีผลต่อการชำระล้างครั้งนี้ มหาปุโรหิตใช้แพะที่ได้รับการถวายแล้วเป็นสัตวบูชา จากนั้นจึงนำเลือดแพะเข้าไปในอภิสุทธิสถาน (ห้องชั้นใน) ประพรมเลือดที่ใช้ชำระล้างนี้ต่อพระพักตร์ที่หีบสัญญาไมตรี เพื่อแสดงว่าพระโลหิตของพระเยซู พระผู้ไถ่บาปกำลังจะเสด็จมา ชำระการลงโทษบาปและเพื่อให้เป็นสัญลักษณ์ เพราะฉะนั้นมหาปุโรหิตจึงย้ายบาปที่สารภาพแล้วออกจากสถานศักดิ์สิทธิ์ ไปวางที่หัวแพะอีกตัวหนึ่ง จากนั้นจึงปล่อยมันเข้าไปในถิ่นทุรกันดารเพื่อให้ตายที่นั่น (เลวีนิติ 16:20-22)
พิธีในวันลบบาปประจำปีละหนึ่งครั้ง จะเป็นวันลบมลทินบาปออกจากสถานศักดิ์สิทธิ์ ประชาชนจะถือเอาว่าวันนั้นให้เป็นวันพิพากษา เพราะคนที่ทำบาปแต่ปฏิเสธการสารภาพบาป และปฏิเสธการให้อภัยบาปจากพระเจ้า นับว่าเป็นคนอธรรมและถูก “อเปหิออกจากประชาชน (ของพระเจ้า)ของพระองค์”(เลวีนิติ 23:29) สิ่งที่มหาปุโรหิตทรงกระทำปีละครั้งเป็นประจำทุกปี เป็นเครื่องหมายชี้ไปที่พระเยซูในฐานะ
มหาปุโรหิตของเรา ทรงถวายเครื่องบูชาครั้งเดียวเป็นพอ (ฮีบรู 9:6-12) ในวันพิพากษาที่ยิ่งใหญ่นี้พระองค์ทรงลบมลทินบาปทั้งหมดให้หมดไปจากสถานศักดิ์สิทธิ์ บาปเหล่านั้นเป็นบาปของคนทั้งหลายที่ยอมรับพระเยซูในฐานะพระผู้ช่วยให้รอดจากบาปของพวกเขา ดังนั้นขณะนี้เมื่อเราสารภาพบาปพระองค์ก็จะลบมลทินบาปของเราทันที และถูกลบออกไปจากหนังสือแห่งชีวิตตลอดกาล (กิจการอัครทูต 3:19) นี่คือราชกิจการพิพากษาซึ่งเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1844 ในปี ค.ศ. 1844
เมื่อเวลาพิพากษาของพระเจ้าเริ่มขึ้นในสวรรค์ พระเยซูทรงเริ่มราชกิจ การชำระล้างพระวิหารบนสวรรค์ของพระองค์ ข่าวประเสริฐ เกี่ยวกับการพิพากษาได้เริ่มป่าวประกาศไปทั่วโลก (วิวรณ์ 14:6-7) บทเรียน พบแล้ว ในบทต่อไปจะกล่าวถึงข่าวประเสริฐอันเป็นอัมตะ