ข้อที่ 3. หลักประกันของการยกโทษบาป

ตามคำพยากรณ์ของดาเนียล ทำไมพระเยซูจึงต้องสิ้นพระชนม์?

“ท่านผู้หนึ่งที่ถูกเจิมไว้ จะต้องถูกตัดออกและจะไม่มีอะไรสำหรับท่าน” ดาเนียล 9:26

การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูที่ไม้กางเขนเป็นการถูก “ตัดออก” พระองค์ทรงสิ้นพระชนม์ “ไม่ใช่เพื่อพระองค์” ไม่ใช่ชดใช้บาปของพระองค์แต่เพื่อชดใช้บาปให้แก่โลกทั้งใบ

เราจะรู้ได้อย่างไรว่าพระเจ้าทรงให้อภัยบาปของเราทั้งหมด? “คือความชอบธรรมของพระเจ้า ซึ่งปรากฏโดยความเชื่อในพระเยซูคริสต์แก่ทุกคนที่เชื่อ...เพราะว่าทุกคนทำบาปและเสื่อมจากพระสิริของพระเจ้า แต่พระเจ้าทรงมีพระคุณให้เขาเป็นผู้ชอบธรรมโดยไม่คิดมูลค่าโดยที่พระเยซูคริสต์ทรงไถ่เขาให้พ้นบาปแล้ว พระเจ้าได้ทรงตั้งพระเยซู ไว้ให้เป็นเครื่องบูชาไถ่บาป โดยพระโลหิตของพระองค์ ความเชื่อจึงได้ผล” โรม 3:22-25

ประเด็นสำคัญในพระวจนะเหล่านี้คือเรา “ทุกคนทำบาป” แต่เป็นเพราะ “พระคุณ” ของพระเจ้า มนุษย์จึง “เป็นผู้ชอบธรรม” ได้มี “ความเชื่อ” ในอำนาจการลบมลทินโดย “พระโลหิต” ของพระคริสต์ เมื่อเราถูกพิพากษา พระเจ้าทรงประกาศว่าเราไม่ผิด ความผิดบาปในอดีตของเราถูกยกออกไปจนหมดสิ้นแล้ว พระองค์ทรงประกาศให้เราเป็นคนชอบธรรม “คือความชอบธรรมของพระเจ้า ซึ่งปรากฏโดยความเชื่อใน

พระเยซูคริสต์แก่ทุกคนที่เชื่อ”

เราทั้งหลายพยายามทำความดีเพื่อให้ตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้จนหมดแรง สามารถพบการหยุดพักที่แท้จริงโดยยอมรับพระเมตตาของพระคริสต์ พระองค์ทรงสัญญาว่า “บรรดาผู้เหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลายได้หยุดพัก” (มัทธิว 11:28) เราทั้งหลายที่แบกภาระหนักจากความรู้สึกผิด และน่าละอายในอดีตที่เจ็บปวดสามารถพบสันติสุขและความบริบูรณ์ทั้งหมดได้ในพระคริสต์

<< หน้าก่อน หน้าถัดไป >>